Ηθοποιός δεν είναι ο Αλέξανδρος Παρίσης. Θα μπορούσε, κάλλιστα, να είναι όμως…
Ως θεατρικός παραγωγός είχε θητεύσει δίπλα στην Βλαχοπούλου, τον Ηλιόπουλο τον Μουστάκα. Και έμφυτο να μην το είχε, ε, κάτι θα του έμενε…
Εν τέλει, ψηφίστηκε αρχικά βουλευτής και στη συνέχεια δήμαρχος. Αλλά κι αυτές οι θέσεις χρειάζονται ικανότητα στην υποκριτική. Στην ανάλυση, επί παραδείγματι, ενός χαρακτήρα, όπως αυτή του δημάρχου. Ούτως ή άλλως, ένα κοινό σημείο των δύο παραπάνω ασχολιών είναι η διασκέδαση του κοινού. Και ο Παρίσης τα καταφέρνει περίφημα σ’ αυτό το σημείο…
Η σύγκριση Παρίση, Μιχαλάτου
Θα μπορούσε, μάλιστα, να παρέμενε για ακόμα τέσσερα χρόνια δήμαρχος, αν ο Θεόφιλος Μιχαλάτος δεν τον «έβγαζε εκτός ρινγκ». Κακά τα ψέματα, οι Μιχαλάτος, Παρίσης είναι η μέρα με τη νύχτα. Ο νυν δήμαρχος είναι πιο κλειστός, περισσότερο εσωστρεφής, λιγότερο ομιλητικός και πρωτοκλασάτος επιχειρηματίας. Ίσως, να μην «αγγίζει» το μέσο Έλληνα με τα όσα θα του πει, αλλά δουλειά στο δήμο κάνει και θα κάνει.
Από την άλλη, ο πρώην είναι διαχυτικός, στα όρια της παρεξήγησης, έξω καρδιά και κυρίως, χωρίς άλλη ασχολία. Πέρα από την ενασχόλησή του με τους δημάρχους. Γι’ αυτό και δεν παραδίδει «δαχτυλίδι», τουλάχιστον, μέχρι τη στιγμή αυτή. Και εδώ ακριβώς, έρχεται η ικανότητά του στην υποκριτική. Τον Άγγελο Κωνσταντάκη, ας πούμε, τον έχει χρόνια στο πίτσι – πίτσι, λέγοντάς του ότι θα τον διαδεχθεί στην Ισχυρή Κεφαλονιά αν και εφόσον αποχωρήσει.
Ο Νίκος Ανουσάκης, όμως που είναι άνθρωπος του «πεζοδρομίου», έχει δει τους χαρακτήρες, έχει «διαβάσει», ήδη, τους διαλόγους και έχει μπροστά του την πλοκή. Ο Αλέξανδρος Παρίσης αναμένει με υπομονή την προεκλογική περίοδο και ευελπιστεί ότι η Νέα Δημοκρατία θα γίνει χίλια κομμάτια στην Κεφαλονιά.
Ως Κωνσταντίνος Καραμανλής θα ενώσει, θα μετατραπεί σε «εθνάρχη» του νησιού και θα διεκδικήσει τον δημαρχιακό θώκο απέναντι στον Θεόφιλο Μιχαλάτο.
Μεταξύ μας, Αλέξανδρε, η ταινία δεν τραβάει… Οι ερμηνείες είναι υποτονικές, το σενάριο μπάζει από παντού, ο πρωταγωνιστής είναι ψιλο-φάλτσος, οι χορογραφίες δεν μπορούν να πάρουν τα πόδια τους, το μοντάζ κάτω του μετρίου… Πραγματικά, της βάζουμε μισό αστέρι με το ζόρι…
