Ο Γεράσιμος Μαρκοράς γεννήθηκε το 1826 στην Κεφαλονιά και ανήκει στους «σολωμικούς ποιητές» της λεγόμενης «Επτανησιακής σχολής»…
Ήταν γιος του Κερκυραίου δικαστικού και λόγιου, Γεωργίου Μαρκορά και εγγονός της Μαρίνας Βλασοπούλου, κόρης του Στυλιανού (1748 – 1822). Γεννήθηκε στην Κεφαλονιά, αλλά έλαβε τη γυμνασιακή του εκπαίδευση στην Κέρκυρα.
Σε ηλικία 23 ετών έφυγε για την Ιταλία και σπούδασε νομικά. Συνέχισε τις σπουδές του στην Ιόνιο Ακαδημία απ’ όπου αποφοίτησε και έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα. Το 1864 συνέγραψε τον Ελληνικό Βασιλικό ύμνο, τον οποίο μελοποίησε ο Νικόλαος Μάντζαρος.
Το 1875 δημοσίευσε το πρώτο του ποίημα με τον τίτλο «Όρκος». Το 1890 εκδίδει την πρώτη του ποιητική συλλογή υπό τον τίτλο «Ποιητικά Έργα», με την οποία καθιερώνεται ως ποιητής στον ευρύτερο ελλαδικό χώρο[2] και στην οποία περιλαμβανόταν και ο «Όρκος». Το 1898 ακολουθεί η συλλογή του «Μικρά Ταξείδια».
Πέθανε στην Κέρκυρα στις 28 Αυγούστου του 1911.
